Σκόρδο ημικραλλιών | Το αστικό μου σπίτι

Η ένδοξη άνοιξη είναι εδώ. Δεν υπάρχουν ακόμα φύλλα στα δέντρα, αλλά τα οπωροφόρα δέντρα αρχίζουν να ανθίζουν και τα πολυετή φυτά αρχίζουν να εμφανίζονται.
Το πράσινο σκόρδο είναι πάντα το πρώτο λαχανικό του έτους κηπουρικής μου και είναι ένα από τα πιο ευπρόσδεκτα. Έχω δει το “πράσινο σκόρδο” στις αγορές καταστημάτων και αγροτών που ήταν ένας επιμήκη μίσος με έναν πραγματικό βολβό σκόρδου και αυτό δεν είναι αυτό που μιλάω. Σε αυτή την ηλικία, τα πράσινα μέρη είναι πολύ δύσκολο για να έχουν οποιοδήποτε γαστρονομικό ενδιαφέρον. Το πράσινο σκόρδο που απολαμβάνω είναι τρυφερό και γλυκό.
Αναπτύσσω το σκόρδο μου σε μόνιμα κρεβάτια που εμπλουτίζονται κάθε φθινόπωρο με κορυφαία φόρεμα κοπριάς, αλλά δεν είναι πλέον ποτέ έσκαψαν. Υπάρχουν τρία τμήματα. Το πρώτο και το μεγαλύτερο τμήμα φυτεύεται το φθινόπωρο με σκόρδο σπόρων με οποιοδήποτε τύπο κατέλαβε την φαντασία μου όταν έφτασε ο κατάλογος. Τα γαρίφαλα πιέζονται προς τα κάτω μέσα από το στρώμα στην πλούσια γη κάτω. Η απόσταση είναι περίπου 8 “x8”. Μόλις φυτευτεί, το κρεβάτι ολοκληρώνεται με κάποια μικτή μηλφή και κοπριά από τις περιοχές κατσίκας και κοτόπουλου, περίπου μια ίντσα πάχους, με ένα λεπτό κάλυμμα από αποκόμματα χόρτου ή παρόμοια πάνω από την κορυφή. Μέχρι τα μέσα Μαρτίου μοιάζει με αυτό:

Αυτό το κρεβάτι θα συλλεχθεί ως φρέσκοι βολβοί το καλοκαίρι και θα αναπαραχθεί το φθινόπωρο.

Το δεύτερο κρεβάτι, που παρουσιάστηκε στην κορυφή της θέσης, δημιουργήθηκε με τη φύτευση ολόκληρων βολβών στα τέλη του καλοκαιριού ένα χρόνο όταν είχα μια γελοία περίσσεια. Ήταν σε απόσταση 8 “σε απόσταση μεταξύ τους, και ντυμένα με πλούσια πράγματα όπως περιγράφηκαν παραπάνω. Στα μέσα Μαρτίου αρχίζω να συγκομίζω μεγάλα πολυτελή τσαμπιά από πράσινο σκόρδο από αυτό το κρεβάτι. Σκηνώ κάθε συστάδα προσεκτικά με ένα λεπτό πτερύγιο, όπως το χρειάζομαι, φροντίζοντας να αφήσω ένα μεγάλο φυτό με τις ρίζες του ανεμοστρόβιλους και να τσαλακούν το σβήσιμο και το σπατάλ Ο λαμπτήρας, ο οποίος θα παραμείνει στη θέση του για να γίνει η συστάδα του πράσινου σκόρδου της επόμενης άνοιξης.

Το τρίτο έμπλαστρο είναι πραγματικά πολυετές και οι ρίζες δεν διαταράσσονται ποτέ. Ξεκίνησε με τη φύτευση μερικών ολόκληρων βολβών σκόρδου το φθινόπωρο και απλώς τους αφήνοντας στη θέση τους για μερικά χρόνια. Αντιμετωπίζονται με αυτόν τον τρόπο, παράγουν παχιά συστάδες από τρυφερά λεπτά φύλλα κάθε άνοιξη.

Έκοψα τα φύλλα και τα κόβω πολύ σταυρωτά για να φτιάξω “σχοινόπρασο σκόρδου”, γλυκό και νόστιμο με μια εξαιρετική ουσία σκόρδου. Όταν σοτάρω τα ψιλοκομμένα πράσινα στελέχη του σκόρδου και τα φύλλα από το έμπλαστρο #2 προσθέτω συχνά μια χούφτα ψιλοκομμένα φύλλα από το έμπλαστρο #3 αφού το μαγείρεμα ολοκληρώνεται για μια “ποπ” γεύση σκόρδου για να φρεσκάρει το αποτέλεσμα. Η γεύση είναι ήπια συνολικά, και μου αρέσει το σοταρισμένο πράσινο σκόρδο ως ομελέτα, ίσως με κάποια θρυμματισμένη φέτα αν είμαι ιδιαίτερα πεινασμένος.

Το πράσινο σκόρδο είναι υπέροχο νωρίς την άνοιξη, πιο σκληρή καθώς οι μέρες γίνονται πιο ζεστές, και μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού δεν έχει γαστρονομικό ενδιαφέρον. Συλλέγω λίρες από αυτό στη σεζόν της δόξας, σοτάρετε στο ελαιόλαδο με λίγο αλάτι και παγώστε το για φαγητό αργότερα. Είναι νόστιμο σε μίγματα των Πράσινης και καταπληκτικό που ρίχνεται με σπιτικό γλωσσικό αυγό και μερικά πολύ καλά παρμεζάνα. Μπορείτε να κάνετε κλικ στο “Πράσινη” στην πλαϊνή μπάρα για άλλες χρήσεις και υπάρχουν λίγο περισσότερο γι ‘αυτό εδώ.

Μου ρωτήθηκε αν οι ιοί θα σκοτώσουν τελικά τα κρεβάτια του σκόρδου permaculture μου και πραγματικά δεν θα ήξερα. Μέχρι στιγμής κάνουν μια χαρά. Υποθέτω ότι αν συμβεί αυτό θα ξεκινήσω σε άλλο μέρος της αυλής, αλλά εν τω μεταξύ θα απολαύσω χρόνια συγκομιδών χωρίς προσπάθειες.